27 «Ἀλλὰ σ’ ἐσᾶς ποὺ μὲ ἀκοῦτε, λέγω: Νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, νὰ εὐεργετῆτε ἐκείνους ποὺ σᾶς μισοῦν.

28 Νὰ εὐλογῆτε ἐκείνους ποὺ σᾶς καταρῶνται, νὰ προσεύχεσθε δι’ ἐκείνους ποὺ σᾶς κακομεταχειρίζονται.

29 Εἰς ἐκεῖνον ποὺ σὲ κτυπᾶ εἰς τὸ σαγόνι, δῶσε καὶ τὸ ἄλλο, καὶ ἐκεῖνον ποὺ σοῦ παίρνει τὸ ἐπανωφόρι, μὴν τὸν ἐμποδίσῃς νὰ σοῦ πάρῃ καὶ τὸ ὑποκάμισο.

30 Δίδε εἰς ὁποιονδήποτε σοῦ ζητεῖ, καὶ ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ σοῦ ἐπῆρε ὅ,τι σοῦ ἀνήκει μὴ ζητήσῃς νὰ σοῦ τὸ ἐπιστρέψῃ.

31 Νὰ φέρεσθε πρὸς τοὺς ἄλλους ὄπως θὰ ἠθέλατε νὰ φερθοῦν σ’ ἐσᾶς.

32 Ἐὰν ἀγαπᾶτε μόνον ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποιὰν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀγαποῦν ἐκείνους ποὺ τοὺς ἀγαποῦν.

33 Καὶ ἐὰν κάνετε καλὸ εἰς ἐκείνους μόνον ποὺ σᾶς κάνουν καλό, ποιὰν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἀμαρτωλοὶ τὸ ἴδιο κάνουν.

34 Καὶ ἐὰν δανείζετε μόνον εἰς ἐκείνους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἐλπίζετε νὰ τὰ πάρετε, ποιὰν χάριν ἔχετε; Καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ δανείζουν εἰς τοὺς ἁμαρτωλούς, διὰ νὰ πάρουν πίσω τὶ ἴσον ποσόν.

35 Ἀλλὰ ἐσεῖς νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ κάνετε καλὸ καὶ νὰ δανείζετε ὅπου δὲν ἐλπίζετε εἰς ἐπιστροφὴν καὶ ἡ ἀνταμοιβή σας θὰ εἶναι μεγάλη καὶ θὰ εἶσθε υἱοὺ τοῦ Ὑψίστου, διότι αὐτὸς εἶναι καλὸς εἰς τοὺς ἀχάριστους καὶ κακούς.

36 Νὰ εἶσθε λοιπὸν φιλεύσπλαγχνοι καθὼς καὶ ὁ Πατέρας σας εἶναι φιλεύσπλαγχνος».

Ένα παράδειγμα διεφθαρμένης κοινωνίας ήταν και η αρχαία Ελλάδα η οποία στους τελευταίους ειδικά π.Χ. αιώνες είχε παρακμάσει πνευματικά και όχι πολιτιστικά οπότε και αφέθηκε από τη Θεϊκή δικαιοσύνη να κατακτηθεί από τους Ρωμαίους και να δημιουργηθεί αργότερα η Βυζαντινή αυτοκρατορία.

Η οποία με τη σειρά της απώλεσε τον πνευματικό της χαρακτήρα που της έδωσαν οι πολλοί άγιοι και Χριστιανοί των πρώτων αιώνων, για αυτό και επέτρεψαν οι Ιεραρχίες να κατακτηθεί από τους Τούρκους. Σε σχετικό όραμα που έβλεπε ο Μωάμεθ ο Β` μετά την άλωση της Κων/πολης, έδωσε την εξήγηση μετά από μια εβδομάδα προσευχής ο μοναχός Γεννάδιος:

«Με το όραμα αυτό, βασιλιά μου, ο Θεός σού στέλνει ένα μήνυμα: Ότι Αυτός σου έδωσε την Πόλη. Δεν την πήρες εσύ! Αν υπήρχαν έστω και πέντε αληθινοί χριστιανοί στην Κωνσταντινούπολη, δεν θα την κατακτούσες!»

Εμείς δυστυχώς νομίζουμε ότι πάμε καλά, χωρίς να εφαρμόζουμε το λόγο του Κυρίου. Ευτυχώς για εμάς που κατοικούμε στην Ελλάδα, υπάρχουν μερικοί σύγχρονοι άγιοι που ζουν μαζί μας και χάρις αυτών παίρνουμε παράταση από το Θεϊκό Νόμο. Γι αυτό και δεν πρόκειται προς το παρόν τουλάχιστον να πειραχθεί η χώρα σε σοβαρό βαθμό.

(18-6-17) H υπομονή του Θεού δείχνει να τελείωσε κατ΄αρχάς για την Αθήνα, μιας και οι κάτοικοι της δεν παίρνουν το Νόμο Του στα σοβαρά. Αναμένονται δυσάρεστα γεγονότα.

(18-5-20) Έκανα αρκετές συστάσεις στην εξουσία αυτού του τόπου (κρατική και εκκλησιαστική) ότι πάνε ενάντια στο Νόμο του Θεού. Όπως ήταν αναμενόμενο αγνόησαν αυτά που τους πρότεινα. Πολύ σύντομα ο Νόμος θα παραχωρήσει να γίνουν καταστροφές (φυσικές και μη).

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για να μη συμβούν πάλι όλα αυτά; Να καθαρίσουμε το δοχείο μας ώστε να μπει η Χάρις του Θεού μέσα μας κάτι που είναι και όλη η ουσία του Χριστιανισμού. Να γίνουμε φωτεινοί άνθρωποι δηλαδή. Ίσως σας στενοχωρήσει το γεγονός αλλά στην εποχή μας είμαστε λίγο ή πολύ σκοτεινοί. Και πέφτουμε συνεχώς πνευματικά. Το αποδεικνύει η καθημερινή ζωή. Αν καθαρίσει κάποιος τα πάθη από μέσα του, έρχονται και οι αρετές του Θεού. Πάντα μετά από πολύ προσπάθεια, δοκιμασίες και πόνους. Όσοι-ες παίρνουν αρετές ή εξουσίες μέσω ιστοσελίδων ή σεμιναρίων πληρώνοντας χρήματα, συνδέονται μέσω αυτών ακόμα και αν δεν το αντιλαμβάνονται με τη σκοτεινή πλευρά. Πολλά γήινα κέντρα πνευματικού τύπου έχουν στην 5η διάσταση το σκοτεινό αντίστοιχο τους όπου μυούν στις σκοτεινές τελετές πολλά άτομα, χωρίς εκείνα να το θυμούνται παρά ίσως ως ένα όνειρο την επόμενη ημέρα. Ας δούμε λίγο την παραβολή των γάμων.

1 Καὶ πάλι ἔλαβεν τὸν λόγον ὁ Ἰησοῦς καῖ τοὺς εἶπε μὲ παραβολάς:

2 «Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν μοιάζει μὲ ἕνα βασιλέα, ὁ ὁποῖος ἐπρόκειτο νὰ κάνῃ τοὺς γάμους τοῦ υἱοῦ του.

3 Καὶ ἔστειλε τοὺς δούλους του νὰ καλέσουν τοὺς καλεσμένους εἰς τοὺς γάμους, ἀλλὰ αὐτοὶ δὲν ἤθελαν νὰ ἔλθουν.

4 Πάλιν ἔστειλε ἄλλους δούλους μὲ τὴν ἐντολήν, «Νὰ πῆτε εἰς τοὺς καλεσμένους: ἑτοίμασα τὸ γεῦμα μου· οἱ ταῦροι καὶ τὰ μανάρια ἔχουν σφαγῆ καὶ ὅλα εἶναι ἔτοιμα. Ἐλᾶτε εἰς τοὺς γάμους».

5 Αὐτοὶ ὅμως τοὺς ἠγνόησαν καὶ ἔφυγαν, ὁ ἕνας εἰς τὸ χωράφι του, ἄλλος εἰς τὸ ἐμπόριόν του.

6 Οἱ λοιποί, ἀφοῦ συνέλαβαν τοὺς δούλους του, τοὺς ἐκακοποίησαν καὶ τοὺς ἐσκότωσαν.

7 Καὶ ὁ βασιλεύς ἐκεῖνος, ὅταν τὸ ἄκουσε, ὠργίσθηκε καὶ ἔστειλε τὸν στρατόν του καὶ ἐξωλόθρευσε τοὺς φονηάδες ἐκείνους καὶ ἔκαψε τὴν πόλιν τους.

8 Τότε λέγει εἰς τοὺς δούλους του, «Ὁ μὲν γάμος εἶναι ἔτοιμος, οἱ καλεσμένοι ὅμως δὲν ἦσαν ἄξιοι.

9 Πηγαίνετε λοιπὸν εἰς τὰ σταυροδρόμια καὶ ὅσους βρῆτε, καλέστε τους εἰς τοὺς γάμους».

10 Καὶ οἱ δούλοι ἐβγῆκαν εἰς τοὺς δρόμους, ἐμάζεψαν ὅλους ὄσους εὑρῆκαν, κακοὺς καὶ καλούς, καὶ ἐγέμισε ἡ αἴθουσα τοῦ γάμου ἀπὸ φιλοξενούμενους.

11 Ὅταν δὲ ἐμπῆκε ὁ βασιλεὺς νὰ δεῖ τοὺς φιλοξενούμενους, εἶδε ἐκεῖ ἕναν, ὁ ὁποῖος δὲν εἶχε ἔνδυμα γάμου,

12 καὶ τοῦ λέγει, «Φίλε, πῶς ἐμπῆκες ἐδῶ χωρὶς νὰ ἔχῃς ἔνδυμα γάμου;», αὐτὸς δὲ ἔμεινε βουβός.

13 Τότε εἶπε ὁ βασιλεύς εἰς τοὺς ὑπηρέτας, «Ἀφοῦ τοῦ δέσετε τὰ πόδια καὶ τὰ χέρια, σηκώστε τον καὶ ρίξτε τον ἔξω εἰς τὸ σκοτάδι· ἐκεῖ θὰ εἶναι τὸ κλάμα καὶ τὸ τρίξιμο τῶν δοντιῶν».

14 Διότι πολλοὶ εἶναι οἱ καλεσμένοι, λίγοι ὅμως εἶναι οἱ ἐκλεκτοί».

Ο βασιλέας είναι ο Θεός, ο γιος του ο Κύριος και καλεσμένοι αρχικά οι Ισραηλίτες και όσοι ακούν το λόγο του Θεού και δεν τον ακολουθούν πρακτικά. Στη συνέχεια οι απόστολοι καλούν όσους βρουν από όλες τις γωνιές της Γης. Μετά αρχίζει το ξεκαθάρισμα, όπου και παρουσιάζεται κάποιος (ο καθημερινός άνθρωπος) να μην έχει ένδυμα γάμου, δηλ. να μην είναι καθαρός από τα πάθη του. Η τύχη του είναι δυστυχώς η άβυσσος όπου βρίσκεται το κλάμα και το τρίξιμο των οδόντων. Πολλοί είναι οι καλεσμένοι λέει ο Χριστός και λίγοι οι εκλεκτοί. Δε ομιλεί περί σωτηρίας όλων των ανθρώπων. Αντίθετα λέει όσους βρείτε φέρτε τους και από αυτούς θα μείνουν οι λίγοι.

Που θα βρούμε όμως τη βασιλεία των ουρανών;

20 Ὅταν οἱ Φαρισαῖοι τὸν ἐρώτησαν πότε θὰ ἔλθῃ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τοὺς ἀπεκρίθη, «Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ δὲν ἔρχεται κατὰ τρόπον,  ὥστε νὰ τὴν παρατηρήσετε·

21 δὲν θὰ ποῦν, «Νά την, ἐδῶ εἶναι» ἢ «Ἐκεῖ εἶναι»· καὶ μάλιστα ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μέσα σας».

Mέσα πρέπει λοιπόν να ψάξουμε για τη βασιλείου του Θεού, αρκεί να καθαριστούμε από τα πάθη μας.

1 Ἔλεγε δὲ εἰς τοὺς μαθητάς του, «Εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ ἔλθουν τὰ σκάνδαλα, ἀλλοίμονον ὅμως εἰς ἐκεῖνον, διὰ τοῦ ὁποίου ἔρχονται.

2 Τὸν συμφέρει νὰ κρεμασθῇ μιὰ μυλόπετρα γύρω ἀπὸ τὸν λαιμόν του καὶ νὰ ριφθῇ εἰς τὴν θάλασσαν παρὰ νὰ σκανδαλίσῃ ἕναν ἀπὸ τούτους τοὺς μικρούς.

Ας δούμε επίσης πόσο σημαντικό είναι να είμαστε συμφιλιωμένοι με τους αδερφούς μας και την πρακτική διδασκαλία του Χριστού σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να ζούμε.

21 «Ἔχετε ἀκούσει ὅτι εἶπαν εἰς τοὺς ἀρχαίους, «Μὴ φονεύσῃς», ἐκεῖνος δὲ, ποὺ θὰ φονεύσῃ, θὰ πρέπει νὰ δικασθῇ.

22 Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, ὅτι καθένας ποὺ ὀργίζεται ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του χωρὶς λόγον, πρέπει νὰ δικασθῇ. Ἐκεῖνος δὲ, ποὺ θὰ πῇ εἰς τὸν ἀδελφόν του, «Ρακὰ», αὐτὸς πρέπει νὰ παραπεμφθῇ  στὸ Συνέδριο. Ἐκεῖνος πάλι ποὺ θὰ πῇ, «Μωρέ», αὐτὸς πρέπει νὰ παραδοθῇ εἰς τὴν πύρινη γέενα.

23 Ἐὰν, ὅταν προσφέρῃς τὸ δῶρον σου εἰς τὸ θυσιαστήριον, θυμηθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει κάτι ἐναντίον σου.

24 τότε ἄφησε τὸ δῶρον σου ἐμπρὸς εἰς τὸ θυσιαστήριον καὶ πήγαινε πρῶτα νὰ συμφιλιωθῇς μὲ τὸν ἀδελφόν σου, καὶ τότε ἔλα νὰ προσφέρῃς τὸ δῶρον σου.

25 Δεῖξε τὴν συμφιλιωτικήν σου διάθεσιν πρὸς τὸν ἀντίδικόν σου, ἐφ’ ὅσον εἶσαι μαζί του εἰς τὸν δρόμον πρὸς τὸ δικαστήριον, διὰ νὰ μὴ σὲ παραδώσῃ ὁ ἀντίδικος εἰς τὸν κριτὴν καὶ ὁ κριτὴς εἰς τὸν δεσμοφύλακα καὶ ριφθῇς εἰς τὴν φυλακήν.

26 Σὲ βεβαιῶ, ὅτι δὲν θὰ βγῇς ἀπὸ ἐκεῖ μέσα, ἕως ὅτου πληρώσῃς καὶ τὸ τελευταῖον λεπτόν».

27 «Ἔχετε ἀκούσει ὅτι εἶπαν εἰς τοὺς ἀρχαίους, «Μὴ μοιχεύσῃς».

28 Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, ὅτι κάθε ἄνθρωπος ποὺ βλέπει μία γυναῖκα καὶ τὴν ἐπιθυμεῖ, ἤδη διέπραξε μὲ αὐτὴν μοιχείαν μέσα στὴν καρδιά του.

29 Ἐὰν ὁ δεξιός σου ὀφθαλμὸς σὲ σκανδαλίζῃ, βγάλε τον καὶ πέταξέ τον μακρυά, διότι σὲ συμφέρει νὰ χαθῇ ἕνα ἀπὸ τὰ μέλη σου παρὰ νὰ ριφθῇ ὅλο σου τὸ σῶμα σου εἰς τὴν γέεναν.

30 Καὶ ἐὰν τὸ δεξί σου χέρι σὲ σκανδαλίζῃ, κόψε το καὶ ρίξε το μακρυά, διότι σὲ συμφέρει νὰ χαθῇ ἕνα ἀπὸ τὰ μέλη σου παρὰ νὰ ριφθῇ ὁλόκληρον τὸ σῶμα σου εἰς τὴν γέεναν.

31 Εἶπαν ὅτι, «Ὅποιος χωρίση τὴν σύζυγό του, ὀφείλει νὰ τῆς δώσῃ γραπτὸν διαζύγιον».

32 Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, ὅτι ὅποιος χωρίση τὴν σύζυγόν του, ἐκτὸς ἕνεκα πορνείας, αὐτὸς τὴν ἀναγκάζει νὰ διαπράξῃ μοιχείαν καὶ ὅποιος νυμφευθῇ μίαν χωρισμένην, διαπράττει μοιχείαν».

33 «Πάλιν ἔχετε ἀκούσει ὅτι εἶπαν εἰς τοὺς ἀρχαίους, «Μὴ παραβαίνῃς τὸν ὅρκον σου, ἀλλὰ νὰ ἐκπληρώνῃς τοὺς ὅρκους σου ποὺ ἔδωκες στὸν Κύριον».

34 Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, νὰ μὴ ὁρκίζεσθε καθόλου, οὔτε εἰς τὸν οὐρανόν, διότι εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Θεοῦ,

35 οὔτε εἰς τὴν γῆν, διότι εἶναι ὑποπόδιον τῶν ποδιῶν του, οὔτε εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, διότι εἶναι ἡ πόλις τοῦ μεγάλου βασιλέως,

36 οὔτε εἰς τὸ κεφάλι σου νὰ ὁρκίζεσαι, διότι δὲν εἶσαι εἰς θέσιν νὰ κάνῃς μίαν τρίχα ἄσπρη ἢ μαύρη.

37 Ἀλλὰ ὁ λόγος σας ἄς εἶναι ναὶ ναὶ, ὄχι ὄχι. Τὸ ἐπὶ πλέον ἀπὸ αὐτὰ προέρχεται ἀπὸ τὸ πονηρόν».

38 «Ἔχετε ἀκούσει ὅτι εἶπαν, «Μάτι γιὰ μάτι καὶ δόντι γιὰ δόντι».

39 Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, νὰ μὴ ἀντιστέκεσθε εἰς τὸ πονηρόν, ἀλλὰ ὅποιος σὲ κτυπήσῃ εἰς τὸ δεξὶ σαγόνι, νὰ τοῦ στρέψῃς καὶ τὸ ἄλλο.

40 Καὶ σὲ ἐκεῖνον ποὺ θέλει νὰ σὲ πάῃ στὸ δικαστήριον καὶ νὰ πάρῃ τὸ ὑποκάμισό σου, ἄφησέ του καὶ τὸ ἐπανωφόρι.

41 Καὶ ὅποιος σοῦ ἐπιβάλλει ἀγγαρείαν ἕνα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο.

42 Δίνε εἰς ὅποιον σοῦ ζητεῖ καὶ εἰς ἐκεῖνον ποὺ θέλει νὰ δανεισθῇ ἀπὸ σὲ, μὴ ἀρνηθῇς».

43 «Ἔχετε ἀκούσει ὅτι εἶπαν, «Νὰ ἀγαπᾷς τὸν πλησίον σου καὶ νὰ μισῇς τὸν ἐχθρόν σου».

44 Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, εὐλογεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς καταρῶνται, εὐεργετεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς μισοῦν καὶ προσεύχεσθε διὰ ἐκείνους ποὺ σᾶς κακομεταχειρίζονται καὶ σᾶς καταδιώκουν,

45 διὰ νὰ γίνετε παιδιὰ τοῦ Πατέρα σας, ποὺ εἶναι εἰς τοὺς οὐρανοὺς, διότι αὐτὸς ἀνατέλλει τὸν ἥλιόν του διὰ τοὺς πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει διὰ τοὺς δικαίους καὶ ἀδίκους.

46 Διότι ἐὰν ἀγαπήσετε ἐκείνους ποὺ σᾶς ἀγαποῦν, ποίαν ἀνταμοιβὴν ἔχετε; Δὲν κάνουν τὸ ἴδιο καὶ οἱ τελῶναι;

47 Καὶ ἐὰν χαιρετᾶτε μόνον τοὺς ἀδελφούς σας, τὶ περισσότερον κάνετε; Δὲν κάνουν τὸ ἴδιο καὶ οἱ τελῶναι;

48 Νὰ εἶσθε λοιπὸν τέλειοι, ὅπως καὶ ὁ Πατέρας σας ὁ οὐράνιος, εἶναι τέλειος».

37 Αὐτὸς δὲ τοῦ εἶπε, «Νὰ ἀγαπήσῃς Κύριον τὸν Θεόν σου μὲ ὅλην σου τὴν καρδιὰ καὶ μὲ ὅλην σου τὴν ψυχὴν καὶ μὲ ὅλον σου τὸν νοῦν».

38 Αυτὴ εἶναι ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή.

39 Δεύτερη ὅμοια μὲ αὐτήν, εἶναι τὸ, Νὰ ἀγαπήσῃς τὸν πλησίον σου ὅπως τὸν ἑαυτόν σου.

Τι είναι εκείνο που μας εμποδίζει να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Θεού; Τα ελαττώματα μας (λαγνεία, ζήλια, υπερηφάνεια, μίσος, θυμός, αυτοθεώρηση κλπ.) που φέρουμε στον ψυχισμό μας και αποτελούν κατά το μεγαλύτερο μέρος τον εαυτό μας. Μιας και είμαστε τόσο υπνωτισμένοι δεν καταλαβαίνουμε εξ αιτίας αυτών είμαστε κακοί και δεν έχουμε αγάπη μέσα μας. Τα ελαττώματα αυτά που πολλοί διορατικοί τα έχουν δει με μορφή ζώων μέσα τους κάνουν το δικό τους ανεξάρτητα από αν εμείς το αντιλαμβανόμαστε ή όχι. Έτσι νομίζουμε ότι πάμε καλά και είμαστε σωστοί απέναντι στο Θεό. Ο Κύριος μας λέει στην επί του όρους ομιλία ότι οι ταπεινόφρονες (το αντίθετο των υπερήφανων) θα κληρονομήσουν τη βασιλεία των ουρανών.

1 Ὅταν εἶδε τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ἀνέβηκε εἰς τὸ ὄρος. Καὶ ὅταν ἐκάθησε, ἦλθαν κοντά του οἱ μαθηταί του.

2 Τότε ἄνοιξε τὸ στόμα του καὶ τοὺς ἐδίδασκε καὶ ἔλεγε,

3 Μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινόφρονες, διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι δική τους.

4 Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πενθοῦν, διότι αὐτοὶ θὰ παρηγορηθοῦν.

5 Μακάριοι εἶναι οἱ πρᾶοι, διότι αὐτοὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν γῆ.

6 Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ πεινοῦν καὶ διψοῦν τὴν δικαιοσύνην, διότι αὐτοὶ θὰ χορτάσουν.

7 Μακάριοι εἶναι οἱ ἐλεήμονες, διότι αὐτοὶ θὰ ἐλεηθοῦν.

8 Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά, διότι αὐτοὶ θὰ ἰδοῦν τὸν Θεόν.

9 Μακάριοι εἶναι οἱ εἰρηνοποιοὶ, διότι αὐτοὶ θὰ ὀνομασθοῦν υἱοὶ τοῦ Θεοῦ.

10 Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ καταδιώκονται χάριν τῆς δικαιοσύνης , διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι δική τους.

11 Μακάριοι θὰ εἶσθε, ὅταν θὰ σᾶς βρίσουν καὶ θὰ σᾶς καταδιώξουν καὶ θὰ ποῦν ἐναντίον σας κάθε κακὸ πρᾶγμα, λέγοντες ψέματα ἐξ αἰτίας μου.

12 Νὰ χαίρετε τότε καὶ νὰ ἀγαλλιᾶσθε, διότι ἡ ἀνταμοιβή σας θὰ εἶναι μεγάλη εἰς τοὺς οὐρανούς· ἔτσι κατεδίωξαν τοὺς προφήτες, ποὺ ἔζησαν πρὶν ἀπὸ σᾶς».

Παρακάτω εξηγεί τι μολύνει έναν άνθρωπο πρακτικά και όχι θεωρητικά. Tα πάθη.

10 Καὶ ἀφοῦ προσκάλεσε τὸν κόσμον τοὺς εἶπε, «Ἀκοῦτε καὶ καταλάβατε·

11 δὲν μολύνει τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνο ποὺ μπαίνει εἰς τὸ στόμα, ἀλλὰ ἐκεῖνο ποὺ βγαίνει ἀπὸ τὸ στόμα μολύνει τὸν ἄνθρωπον».

12 Τότε προσῆλθαν οἱ μαθηταὶ καὶ τοῦ εἶπαν, «Ξέρεις ὅτι οἱ Φαρισαῖοι, ὅταν ἄκουσαν ὅσα εἶπες, ἐσκανδαλίσθησαν;

13 Ἐκεῖνος δὲ ἀπεκρίθη, «Κάθε φυτὸν ποὺ δὲν ἐφύτεψεν ὁ Πατέρας μου ὁ οὐράνιος θὰ ξεριζωθῇ.

14 Ἀφῆστε τους. Εἶναι τυφλοὶ ὁδηγοὶ τυφλῶν ἀνθρώπων. Καὶ ὅταν ἕνας τυφλὸς ὁδηγῇ ἄλλον τυφλόν, θὰ πέσουν καὶ οἱ δύο σὲ λάκκο».

15 Ὁ Πέτρος τότε ἔλαβε τὸν λόγον καὶ τοῦ εἶπε, «Ἐξήγησέ μας τὴν παραβολήν».

16 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε, «Ἀκόμη καὶ σεῖς εἶσθε ἀνόητοι;

17 Δὲν καταλαβαίνετε ὅτι κάθε τι ποὺ μπαίνει εἰς τὸ στόμα, προχωρεῖ εἰς τὴν κοιλιὰ καὶ ἀποβάλλεται εἰς τὸ ἀποχωρητήριον;

18 Ἀλλὰ ἐκεῖνα ποὺ βγαίνουν ἀπὸ τὸ στόμα, προέρχονται ἀπὸ τὴν καρδιά, καὶ ἐκεῖνα εἶναι ποὺ μολύνουν τὸν ἄνθρωπον.

19 Ἀπὸ τὴν καρδιὰ δηλαδὴ βγαίνουν σκέψεις πονηραί, φόνοι, μοιχεῖαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.

20 Αὐτὰ εἶναι ποὺ μολύνουν τὸν ἄνθρωπον. Ἀλλὰ τὸ νὰ φάγῃ κανεὶς μὲ ἄπλυτα χέρια, αὐτὸ δὲν τὸν μολύνει».

Να δούμε τώρα σε ποιους ανήκει η βασιλεία του Θεού.

15 Τοῦ ἔφερναν ἀκόμη καὶ τὰ μικρὰ παιδιὰ διὰ νὰ τὰ ἀγγίξῃ. Ἀλλ’ ὅταν τὸ εἶδαν οἱ μαθηταὶ τοὺς ἐπέπληξαν.

16 Ὁ Ἰησοὺς ὅμως τὰ προσκάλεσε καὶ εἶπε, «Ἀφῆστε τὰ παιδιὰ νὰ ἔλθουν σ’ ἐμὲ καὶ μὴ τὰ ἐμποδίζετε· διότι σὲ τέτοιους ἀνήκει ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

17 Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ὅποιος δὲν δεχθῇ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ σὰν ἕνα παιδί, δὲν θὰ μπῇ σ’ αὐτήν».

Τι χαρακτηριστικό έχουν τα μικρά παιδιά; Είναι αγνά, δεν κρίνουν όπως εμείς οι μεγάλοι τους πάντες (μιας και αισθανόμαστε τόσο σπουδαίοι και καλύτεροι από τους άλλους έστω και αν προσποιούμαστε για το αντίθετο). Δε λένε ψέματα, είναι απλά στην έκφραση ζητώντας κατ΄ ευθείαν αυτό που θέλουν.

9 Ὕστερα ἀπὸ αὐτά, ἐκύτταξα καὶ ἰδού, λαὸς πολὺς τὸν ὁποῖον κανεὶς δὲν μποροῦσε νὰ μετρήση, ἀπὸ κάθε ἔθνος, ἀπὸ ὅλας τὰς φυλὰς καὶ λαοὺς καὶ γλώσσας, ἐστέκοντο ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον καὶ ἐμπρὸς εἰς τὸ Ἀρνίον. Ἐφοροῦσαν ἐνδύματα λευκὰ καὶ εἶχαν φοίνικας εἰς τὰ χέρια τους,

10 καὶ ἐφώναζαν μὲ δυνατὴν φωνὴν καὶ ἔλεγαν, «Ἡ σωτηρία ἀνήκει εἰς τὸν Θεόν μας ποὺ κάθεται εἰς τὸν θρόνον, καὶ εἰς τὸ Ἀρνίον».

11 Καὶ ὅλοι οἱ ἄγγελοι ἐστέκοντο γύρω ἀπὸ τὸν θρόνον, γύρω ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τὰ τέσσερα ζωντανὰ ὄντα, καὶ ἔπεσαν μὲ τὰ πρόσωπά των ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον καὶ προσκύνησαν τὸν Θεὸν,

12 καὶ ἔλεγαν, «Ἀμήν. Ὁ ὕμνος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία, ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμή, ἡ δύναμις καὶ ἡ ἰσχὺς ἀνήκει εἰς τὸν Θεόν μας εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».

13 Τότε ἕνας ἀπὸ τοὺς πρεσβυτέρους μοῦ εἶπε, «Αὐτοὶ ποὺ φοροῦν τὰ λευκὰ ἐνδύματα, ποιοί εἶναι καὶ ἀπὸ ποῦ ἦλθαν;».

14 Ἐγὼ τοῦ εἶπα, «Κύριέ μου, σὺ ξέρεις». Τότε αὐτὸς μοῦ εἶπε, «Αὐτοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἔρχονται ἀπὸ τὴν θλῖψιν τὴν μεγάλην· ἔπλυναν τὰ ἐνδύματά των καὶ τὰ ἔκαναν λευκὰ μὲ τὸ αἶμα τοῦ Ἀρνίου.

15 Διὰ τοῦτο εἶναι ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν λατρεύουν ἡμέραν καὶ νύχτα εἰς τὸν ναόν του· καὶ ὁ καθήμενος εἰς τὸν θρόνον θὰ κατοικήσῃ μαζί τους.

11 Ὕστερα εἶδα τὸν οὐρανὸν ἀνοιχτόν, καὶ ἰδού, ἕνας ἵππος λευκὸς καὶ ὁ ἀναβάτης καλεῖται Πιστὸς καὶ Ἀληθινός· μὲ δικαιοσύνην κρίνει καὶ πολεμεῖ.

12 Τὰ μάτια του ἦσαν σὰν πύρινη φλόγα καὶ εἰς τὸ κεφάλι του ἦσαν στέμματα πολλὰ. Ἐπάνω του ἦτο γραμμένον ἕνα ὄνομα, τὸ ὁποῖο κανεὶς δὲν ξέρει παρὰ αὐτός, καὶ φοροῦσε ἕνα ἔνδυμα βαμμένο εἰς τὸ αἷμα.

13 Τὸ ὄνομα μὲ τὸ ὁποῖον καλεῖται εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ·

14 τὰ στρατεύματα τοῦ οὐρανοῦ, μὲ ἔνδυμα λινὸν λευκόν, καθαρόν, τὸν ἀκολουθοῦσαν ἐπάνω σὲ ἵππους λευκούς.

8 'Aλλα οι δειλοί, οι άπιστοι και οι βδελυροί, οι φονηάδες, οι πόρνοι, οι μάγοι, οι ειδωλολάτραι και όλοι οι ψεύτες θα έχουν τη θέσιν τους εις την λίμνην που καίεται με φωτιά και θειάφι. Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος.

Τα τελευταία για όσους και όσες έχουν πλανηθεί εξ' αιτίας διαφόρων βιβλίων που κυκλοφορούν και νομίζουν ότι θα συνοδέψουν τον καθήμενο επί του λευκού ίππου (αν ζουν μέχρι τότε). Το να πολεμήσει κάποιος-α για το Χριστό δε δίνεται έτσι απλά επειδή νομίζουμε ότι είμαστε άξιοι για αυτό. Η Αποκάλυψη μιλάει πάλι για καθαρά ενδύματα και προφανώς δεν αναφέρεται στην καθαρότητα του ρούχου αλλά σε αυτή της ψυχής. Τελικά φαίνεται ότι η εσωτερική κάθαρση είναι το εισιτήριο για να είμαστε μαζί με το Χριστό, κάτι που ισοδυναμεί με τη σωτηρία της ψυχής.

Όταν οι δυνάμεις του κακού μας στοχοποιήσουν, μας μελετούν, βλέπουν τα ελαττώματα που έχουμε και μέσω αυτών υποβάλλουν τα αντίστοιχα ερεθίσματα. Αν ανταποκριθούμε τότε χάνουμε ενέργειες τις οποίες τραβούν αυτοί και τρέφονται. Δυστυχώς έτσι συντηρούμε αυτό που ονομάζουμε όλοι σύστημα, αλλά δε γνωρίζει η πλειοψηφία τι είναι. Παρόμοια λειτουργούν και οι ψυχικές επιθέσεις. Βασίζονται στις φοβίες μας. Αν διαλύσουμε τις φοβίες μας οι περισσότερες από τις λεγόμενες ψυχικές επιθέσεις δε λειτουργούν.