επιστροφή στην αρχική σελίδα

Τα chembuster είναι κατασκευές που διαλύουν τους χημικούς ψεκασμούς που ρίχνονται τα τελευταία χρόνια στην ατμόσφαιρα.

(12-06-24) Για να καταλάβουμε τι είναι η ουσία που ψεκάζουν, θα πρέπει να γνωρίζουμε λίγα πράγματα για την παραγωγή αλουμινίου από βωξίτη, που είναι η κύρια μέθοδος παραγωγής του. Με λίγα λόγια μπορούμε να πούμε ότι γίνεται κάτι σαν υδρογόνωση του βωξίτη (Al2O3) ώστε να απελευθερωθεί το αλουμίνιο. Για κάθε τόνο αλουμίνιο που παράγεται, προκύπτει ως παραπροϊόν ένας τόνος και περισσότερο από μια κόκκινη λάσπη που περιέχει μεταξύ άλλων τιτάνιο, σίδηρο και αλουμίνιο. Ναι, μην πετάτε το αλουμινόχαρτο σαν μη συμβαίνει τίποτα, αλλά ξαναχρησιμοποιήστε το. Μέχρι τώρα αντίθετα με ότι θα περίμενε κανείς, μόνο το 5% της λάσπης αυτής ανακυκλώνεται που είναι περίπου 150.000.000 παραγόμενοι τόνοι ετησίως.

Ναι, καλά καταλάβατε, το υπόλοιπο 95% της τοξικής αυτής λάσπης μπαίνει αραιωμένο με νερό σε ωραία δοχεία και ψεκάζεται πάνω από τα κεφάλια μας, ώστε να σχηματιστούν σύννεφα αφού έχει καταστραφεί η ισορροπία στο περιβάλλον και δεν υπάρχουν πλέον φυσικές βροχές. Πως εξηγείται το λευκό χρώμα των αεροψεκασμών; Συνήθως τα αεροπλάνα πετούν σε υψόμετρο 30.000 με 40.000 πόδια. Σε αυτό το υψόμετρο οι θερμοκρασίες είναι -40^οC περίπου. Το οποίο σημαίνει άμεση κρυσταλοποίηση του αραιωμένου εκτοξευόμενου υγρού. Σε μερικές χώρες χύνεται σε ποτάμια και λίμνες ένα μικρό μέρος της. Στη σελίδα αυτή μπορείτε να δείτε πως οδηγηθήκαμε στη λύση των ψεκασμών.

Παρεμπιπτόντως δεν έχει κόκκινο χρώμα η σκόνη από τη Σαχάρα για όποιον την έχει επισκεπτεί. Που μετά έγινε σκόνη από την Αφρική και μεταφέρεται σε συνθήκες άπνοιας τις περισσότερες φορές στην Ελλάδα.

Όπως καταλαβαίνετε είναι αρκετά βλαβερή για την υγεία μας. Επειδή ο γήινος ανθρώπινος νους έχει μια ροπή προς το κακό, είναι πιθανό να μας ψεκάζουν και με πειραματικές ουσίες ή ιούς. Λόγω του ότι λειτουργούν κάποια chembuster και στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια τα οποία έχουν καθαρίσει τον ουρανό, ίσως αρκετοί και αρκετές από εσάς να μη θυμούνται την άσχημη κατάσταση που δημιουργούσαν αρχικά (ζαλάδα, πονοκέφαλο) όταν μας ψέκαζαν. Ας δούμε τώρα πως καταλήξαμε στο αντίδοτο που ονομάζεται chembuster. Αρχικά ο Βίλχεμ Ράιχ είχε επινοήσει μια κατασκευή με σωλήνες που κατέληγε σε καλώδια γειωμένα σε νερό, με την οποία προκάλεσε ακόμα και βροχές σε έρημο της Αμερικής. Αυτό γινόταν επειδή με την κατασκευή αυτή μπορούσε να επιφέρει αλλαγές στη ροή της αιθερικής ενέργειας που κινείται από δυτικά προς ανατολικά και επειδή τραβούσε και διέλυε τη βλαβερή DOR - θανατηφόρα οργονοενέργεια στην οποία οφείλεται κατά ένα ποσοστό η οικολογική ανισορροπία που έχει μειώσει ή σταματήσει τις φυσικές βροχές. Η DOR μετατρεπόταν σε PΟR - θετική οργονοενέργεια και το αποτέλεσμα ήταν η εμφάνιση βλάστησης ακόμα και στις ερήμους. Ο ίδιος είχε παρατηρήσει πως ένα από τα αίτια της ύπαρξης DOR στην ατμόσφαιρα ήταν τα υπολείμματα καύσης ιπτάμενων δίσκων. Δυστυχώς για εμάς η τεχνολογία των σκοτεινών είναι πολύ πιο εξελιγμένη από αυτό που νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Όταν στόχευε με το cloudbuster σε κάποια από τα φώτα που φαίνονταν στον ουρανό ως άστρα αυτά έσβηναν μετά από λίγη ώρα. Το cloudbuster είναι μια ισχυρή κατασκευή που μπορεί να προκαλέσει σωματική βλάβη στον χειριστή αν δε γνωρίζει να το χειριστεί, όπως και επικίνδυνες ατμοσφαιρικές μεταβολές και ακραία καιρικά φαινόμενα, κάτι που μπορεί να κάνει στη σημερινή εποχή το HAARP σε ένα ποσοστό.

Ένας Γερμανός ερευνητής αντικατέστησε τα υλικά που πρότεινε ο Ράιχ για την κατασκευή οργονοσυσσωρευτών με τον πολυεστέρα και τα ρινίσματα αλουμινίου και ονόμασε το μείγμα οργονίτη. Στη συνέχεια ο Don Croft επινόησε μια κατασκευή η οποία αποτελεί συνδυασμό των παραπάνω με την προσθήκη κρυστάλλων στο μείγμα και έτσι προέκυψε το επονομαζόμενο chembuster. Ένα μικρό λάθος που έκανε ήταν ότι ονόμαζε το μείγμα με τους κρυστάλλους ως γεννήτρια οργόνης, κάτι που δεν ισχύει καθώς όλες οι ενέργειες ξεκινούν από το Θεό και οι κατασκευές αυτές απλά την καθαρίζουν και την ενισχύουν. Το αποτέλεσμα ήταν το chembuster να διαλύει τους αεροψεκασμούς και τα ψεύτικα σύννεφα σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων. Ως ενεργειακή κατασκευή δε σταματά σε αυτό βέβαια. Διαλύει και τις μαύρες ενέργειες καθώς και πολλές σκοτεινές οντότητες χαμηλού επιπέδου. Αυτό κάνει τη δουλειά των σκοτεινών ιεραρχιών πιο δύσκολη, καθώς εκείνοι στηρίζονται στα αρνητικά συναισθήματα για να κάνουν τις τελετές τους. Το chembuster δε μπορεί να προκαλέσει κάποια ζημιά στον χειριστή του, εκτός ίσως από πονοκέφαλο ή ναυτία αν πιάσει τις σωλήνες, κυρίως τις πρώτες ημέρες λειτουργίας του. Στην Αφρική το αποτέλεσμα της χρήσης ενός chembuster ήταν η πρόκληση βροχής λόγω της αποκατάστασης της ισορροπίας της οργόνης καθώς αυτή ευθύνεται για τα ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Στις φωτογραφίες μπορείτε να δείτε μόνες και μόνοι σας τον αφύσικο σχηματισμό νεφών και τη διάλυση τους από chembuster στην περιοχή της Αττικής το έτος 2009. Tα υλικά κατασκευής του κοστίζουν περίπου 200 ευρώ, ποσό που δεν είναι σημαντικό αν σκεφτούμε το καλό που κάνει στο περιβάλλον και σε εμάς. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σιδερένιες σωλήνες για να μειώσουμε το κόστος.

Για να κατασκευάσουμε ένα chembuster θα χρειαστούμε τα εξής υλικά:

6 κρυστάλλους χαλαζία μήκους περίπου 10 εκατοστών. Καλό θα είναι να βρούμε διπλοτερματισμένους κρυστάλλους, δηλαδή να έχουν μύτη και στις δύο άκρες τους. Αν δε γίνεται χρησιμοποιούμε τους απλούς. Μπορούμε να προσθέσουμε παραπάνω από έναν κρύσταλλο σε κάθε σωλήνα για ενίσχυση του αποτελέσματος.

Σωλήνες χαλκού: Οι Φ28 χωρούν τους περισσότερους κρυστάλλους που έχουν μήκος 8-12 εκατοστών. Κυκλοφορούν σε μήκος 3 μέτρων. Για οικονομία χρημάτων και ευκολία στη μετακίνηση και τοποθέτηση θα χρειαστούμε 4 σωλήνες εκ των οποίων οι τρεις θα κοπούν στη μέση ώστε να προκύψουν έξι κομμάτια μήκους 1,5 μέτρου και η τελευταία θα κοπεί σε έξι κομμάτια των πενήντα εκατοστών. Θα χρειαστούμε επίσης 6 συνδέσμους που λέγονται και μούφες. Τέλος θα χρειαστούμε τάπες για τους σωλήνες. Εναλλακτικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε 6 τρίμετρους σωλήνες.

Aρκετή πολυεστερική ρητίνη με τον καταλύτη της, ώστε να γεμίσει τον κουβά που θα χρησιμοποίησουμε. Για λόγους οικονομίας προτιμήστε μεγάλες συσκευασίες των 6 κιλών ή και μεγαλύτερες. Η ρητίνη έχει πυκνότητα 1,1kgr/m3 οπότε τα 6 κιλά ισοδυναμούν με 5,45 λίτρα.

Ρινίσματα αλουμινίου ή και άλλων μετάλλων. Μπορούμε π.χ. να κόψουμε σε κομματάκια μια κουλούρα από ατσαλόμαλλο.

Ως καλούπι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έναν μικρό κουβά χωρητικότητας 10lt.

Ένα κομμάτι ξύλο που θα τρυπήσουμε ώστε να περάσουν οι σωλήνες από μέσα του. Αυτό θα συγκρατεί τους σωλήνες στη θέση τους μέχρι να πήξει η ρητίνη. Θα πρέπει να είναι αρκετά βαρύ ή παχύ ώστε να μην μετακινείται αν το τοποθετήσετε πάνω στο χείλος του κουβά, ειδικά αν χρησιμοποιήσετε τους τρίμετρους σωλήνες χωρίς να τους κόψετε.

Διαδικασία κατασκευής

Κολλάμε με μια καλή εποξική κόλλα τον κρύσταλλο στον πυθμένα της τάπας και την εφαρμόζουμε στo σωλήνα μήκους πενήντα εκατοστών. Καλύπτουμε με ταινία την ένωση τους ή με κολλητήρι. Αν οι κρύσταλλοι που χρησιμοποιούμε είναι με δύο άκρες θα χρειαστεί να τους στερεώσουμε με κάτι ώστε να βρίσκονται σε όρθια θέση. Μπορούμε να το πετύχουμε αυτό κολλώντας τους σε ένα κομματάκι από λάστιχο ποτίσματος.

Σχεδιάζουμε έξι τρύπες σε ένα κομμάτι ξύλο οι οποίες πρέπει να έχουν την ίδια διάμετρο με τις σωλήνες που έχουμε αγοράσει. Αν δεν μπορείτε μόνοι και μόνες σας, ζητήστε από έναν ξυλουργό να το κάνει για εσάς. Θα σας βοηθήσει το σχέδιο αυτό.

Ανοίγουμε τις 6 τρύπες στο ξύλο με τρυπάνι φτερού. Κάνουμε μια δοκιμή για να δούμε αν περνάνε οι σωλήνες από τις τρύπες.

Αλείφουμε με λίγο λάδι τον κουβά ώστε η κατασκευή να ξεκολλήσει εύκολα όταν στερεοποιηθεί ο πολυεστέρας.

Ανακατεύουμε τον πολυεστέρα με τον καταλύτη του και τοποθετούμε μια στρώση πολυεστερικής ρητίνης και μια στρώση μεταλλικών ρινισμάτων στον πυθμένα του κουβά, σε ύψος λίγων εκατοστών.

Τοποθετούμε τους σωλήνες μέσα στον κουβά, δηλαδή τα κομμάτια των πενήντα εκατοστών με τις τάπες τα οποία περιέχουν και τους κρυστάλλους ή αντίστοιχα τους τρίμετρους σωλήνες αν δεν τους έχουμε κόψει.

Τοποθετούμε το ξύλο πάνω στο χείλος του κουβά ή μέσα σε αυτόν αν χωράει και περνούμε τους σωλήνες μέσα από τις τρύπες έτσι ώστε να είναι ευθυγραμμισμένοι.

Όταν πήξει η ρητίνη αφαιρούμε το ξύλο, γεμίζουμε τον κουβά με ρινίσματα μετάλλων και πολυεστερικής ρητίνης σχεδόν μέχρι το χείλος του. Προσθέτουμε και άλλους κρυστάλλους ή πηνία π.χ. SBB αν το επιθυμούμε.

Έχουμε λίγο χρόνο να δουλέψουμε πριν στερεοποιηθεί ο πολυεστέρας. Σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες καλό είναι να χρησιμοποιείτε καταλύτη σε αναλογία λίγο κάτω του 1% του πολυεστέρα.

Μετά από μερικές ώρες ή λίγη ώρα ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος όταν η πολυεστερική ρητίνη έχει στερεοποιηθεί, τοποθετούμε τους συνδέσμους και το υπόλοιπο μέρος των σωλήνων. Η κατασκευή είναι έτοιμη!! 

Όπως όλοι οι οργονίτες έτσι και το chembuster δουλεύει καλύτερα αν είναι θαμμένο κάτω από τη γη έως εκεί που ξεκινούν οι σωλήνες ή τοποθετημένο σε νερό. Αλλιώς μπορεί να γειωθεί με ένα καλώδιο περασμένο μέσα και από τους έξι σωλήνες και να μπει η άλλη άκρη του στη γη. Πάντως θα δουλέψει ακόμα και αν δεν έχει γειωθεί καθόλου. Καλή επιτυχία !!!

 

Μοιραστείτε τη σελίδα αυτή μέσω: